Afkalving van oevers is een probleem, omdat waardevol boerenland verloren gaat en de waterkwaliteit wordt aangetast. Verdroging van de oeverkant leidt tot snellere afbraak van veengrond. Dit kan leiden tot instabiele oevers. Flexibel slootpeilbeheer kan hierin een oplossing zijn. Door een hoog slootpeil bij droge perioden zal het veen in de oever minder verdrogen. Maar er kleven ook nadelen aan hoge peilen in droge tijden en lagere peilen in natte perioden. Zo kan vegetatie zich slecht of niet ontwikkelen.
Wat is er onderzocht?
Wat het uiteindelijke effect is van flexibel slootpeilbeheer op de stabiliteit van oevers, is nog niet helder. Vandaar dat vanuit het projectvoorstel voor Onderwaterdrainage geadviseerd werd dit opnieuw te onderzoeken. In dit onderzoek naar de afkalving van oevers is gekeken naar:
- Welke mechanismen en factoren spelen een rol bij (in-)stabiliteit van de slootkanten?
- Leidt flexibeler peilbeheer inderdaad tot instabiele oevers?
- Wat is de invloed van het gebruik van onderwaterdrainage?
- Waar in het Friese veenweidegebied leidt flexibel peilbeheer tot problemen en waar juist niet?
- Wat betekent dat voor wat we in de toekomst kunnen verwachten?
- Wat zijn de mogelijke oplossingen c.q. maatregelen?
Project stabiliteit oevers bij vernatting
Het Nutriënten Management Instituut in Wageningen (NMI Agro) onderzocht eerder in opdracht van o.a. de waterschappen in West-Nederland de oorzaken voor de afkalving van oevers in veengebieden. Het NMI wilde ook de praktijksituaties uit de Friese veenweiden in dit onderzoek opnemen. Deze praktijksituaties zijn aan de hand van opnames en interviews in kaart gebracht. De resultaten zijn opgenomen in het rapport 'Overstabiliteit in de veenweiden van Fryslân. Een veldinventarisatie'. U kunt het rapport hieronder downloaden.